Net mear allinne

fan ûnbekend*
Jesaja

Haw gjin noed ast nea in bern
it libben jûn hast,
de skande fan dyn jonge jierren
hoechst net mear te sjen.

Sitst der noch mismoedich by,
bist sitte litten,
dan wurdst roppen troch de Heare,
want Hy is mei dy.

Brek yn lûde jubel út
as frou allinne,
mear bern hasto, al bist ferlitten,
oeral sprút it út.

Meitsje rommer ’t eigen plak
en span de kleden,
sadat dyn tinte wider eaget:
wrâldwiid ûnderdak.

Lannen komme yn besit
fan ’t eigen folk dat
it plak ynnimt fan heidenfolken,
sa’t de Heare hjit.

* Foto ‘Frou allinnich’