Jeruzalem as branhout

fan ûnbekend*
Ezechiël

Al wer spriek God my oan as minskesoan,
diskear oer hout fan bosk en wyngerd,
oft wyngerd-hout wat foar hat
op ’e tûken fan de beam…
ûntkennend wie dy fraach fan toan.

Men makket fan it wyngerd-hout gjin knop
om ek mar wat oan op te hingjen,
dus lit it mar ferbrâne:
beide einen yn it fjoer,
de midden brânt dêrnei ek op.

De rynske wyngerd wie Jeruzalem,
it geve hout droech ripe druven,
dy’t no ferwylge binne,
dat gjinien ûntkomt oan ’t fjoer,
wat ik as minskesoan fernim.

* Foto ‘Branhout’