Myn eagen seagen Joshûa,
de hegepryster fan Jeruzalem,
mei satan en myn ingelmaat,
dy’t prate mei in swiere stim:

‘Do fijân fan Jeruzalem,
de hegepryster wie in brânend hout
dat skuord waard út it lôgjend fjoer,
mar do stookst troch, hast nea noch boud.’

De ingel seach de smoarge klean
fan Joshûa en naam de skuld fan him;
ik woe hy moast in tulbân ha
as heechste fan Jeruzalem.

De ingel spriek it godswurd noch:
‘Asto de wegen fan de Iene giest
en hâldst oer ’t foarhôf trou de wacht,
bisto it dy’t de trochgong wiist.’

Yllustraasje ‘Joshûa, de ingel en satan’