Ferûntrêstende bylden

fan ûnbekend*

It kaam net út ’e djipte wei,
mar út ’e hichte, bylden
dy’t my ferûntrêsten…
’t wiisde mâl op ljochtskyndei.

Ik seach de hiele ierde oer,
dy’t woest en leech ferskynde,
mar de himel skynde
net, wat makke my oerstjoer.

De heuvels skodden hinne wer
en ek de bergen beven,
mar ik seach gjin minsken,
fûgels wiene hjir noch dêr.

It boulân waard ta in woestyn,
plat leine alle stêden,
hiel de ierde rekke
keal, ik hold de siken yn.

It kaam net út ’e djipte wei,
mar út ’e hichte: grime
fan de Heare, rêste
koe ’k net mear, sa’t ik hjir lei.

* Foto ‘Leech lânskip’