Hy kaam fan ’t bêd en wie betize,
Nebûkadnessar, Babelsk foarst,
hie net in byld mear fan de dream,
mar hearde wol it dreunen nei in barst,
dus wie dit wurk foar al syn wizen:

Jim sjogge wat in oar net sjocht
en witte wat in oar net wit,
wat byld komt jim foar eagen
by myn dreambyld fan fannacht?
Jim takomst wurdt mei eare ljocht
as jimme sizze hoe’t it sit,
mar fiel de fûsten fan myn macht
nei ’t swijen, dus betink gjin leagen.

De wizen wiene slim betize
oer ’t djippe dreambyld fan de foarst
dat mei gjin wurd nei boppen kaam,
se seagen yn har inerlik gjin barst
en koene foar de takomst grize.

* Byld fan Nebûkadnessar