Fan de feestlieder

fan Jan Cornelisz Vermeijen*

As lieder fan it brulloftsfeest
ha ik in romme ûnderfining,
mar wat my no oerkommen is,
sprekt fan in nije geast,
dy fan ferbining.

De gasten kamen witwêr wei,
út Nazaret in frou, Marije
en ek har soan,dat wie wol wis,
dy hie syn folk ek mei,
it koe bêst lije…

… sa’t ik earst tocht, mar ’t gie my oan,
want doe’t it feest rûn nei de hichte,
murk ik betizing by de wyn,
’t wie tusken mem en soan;
ien fan myn plichten…

… is ’t priuwen fan de nije drank,
der stiene foar myn noas seis krûken,
ik wie ferheard, wat hold dit yn?
De soan moast ha de tank,
it feest koe ’t brûke.

* Jan Cornelisz Vermeijen (sirka 1504-1559)
Skilderij ‘Brulloft te Kana’