Posted by admin

De wrâld fart nei Bonaire ta
mei hege flats en flugge jachten
dy’t it eilân ryklik fleurje,
rûnom rykdom leanet sa,
’t produkt is nei ferwachting.

Ferwachting spilet ek in rol
wannear’t de fisker boppe wetter
lûkt de line mei de fisken,
bliid al mei in amerfol,
’t produkt kin amper better.

Fan Betlehem ha sy yn Rinkon witten,
slaven wyt fan bitend sâlt,
wa’t yn de krêbe lei, wie har behâld,
ferkuolling ûnder ’t streamend switten.

Kultuer is ’t wurden, sels noch nei in moanne
hingje keunstich yn in beam
de bollen fan in ieuwenâlde dream,
mar kraait dêrnei noch wol in hoanne?

Fan Golgota ha sy yn Rinkon witten,
slaven wyt fan bitend sâlt,
de beide krusen lieten har net kâld,
de lijenswei wie net te mjitten.

Noch hingje yn it godshûs fjirtjin staasjes,
bylden fan ien lijenswei,
dy’t foar de slaven as in foar-byld lei,
in sljocht en feestlik paad fan graasje.