Posted by admin

In kertier hat sy it masker droegen,
laitsjend út ûnnoazelheid
en dan wer gûlend by it fallen;
nei’t se foar ’t publyk djip bûge
hat, is sy it foar in etmiel kwyt.

Achter ’t masker hat sy oare eagen
dy’t wjerspegelje de wrâld:
omheech yn skyn, mar djip yn ’t fallen,
foar it bûgjend folk in leagen,
mar dat lit de pommeranten kâld.

Dêr sit sy sûnder kleur en clownske klean,
it kâlde blau feroare yn twa hannen,
pylders foar it kearen fan de fal,
want moarn sil sy wer yn de piste stean
mei ’t showen yn twa stannen.

* Georges Rouault (1871-1958)
liet it gewisse sprekke yn syn keunst,
dêr’t syn fisy op minske en maatskippij
yn opljochte.
Skilderij ‘De clown’

** Eugène Dodeigne (1923-?)
seach de keunst ôf fan syn heit,
dy’t stienhouwer wie.
Hysels wie yn it foarste plak byldhouwer.

It doarp hat fan de fierte dreamd,
wurdt wekker mei in tichte kym,
hoewol’t it blau sprekt fan de sinne,
syn rivier noch altyd fierder streamt,
wa wit wêrhinne.

It folk, minskmachtich op it wiet,
sit proppe yn in nutedop,
foar ’t each sa klear as wetterkrobben,
streamt mei syn rivier lykop,
sa tusken tobben.

Gjin hoarizon is mear te sjen,
sa stoot mei wynkrêft acht it skom
oer hege weagen witwêrhinne,
wylst de waakse seeman freget om
in glimke sinne.

Hy hat de streaming kommen sjoen
en triuwt mei krêft it roer yn lij
om fan ’t geweld it spul te winnen,
in tel om neat is der net by,
hy is allinne.

* Jan Brueghel (1568-1625)
paste in fine skildertechnyk ta
mei de klam op details.
Hy wurdt wol
de Flewielen Brueghel neamd.

** Christiaan Krohg (1852-1925)
brocht de ideeën fan
it Frânske Realisme yn Noarwegen.