Posted by admin

Ontkomen uit de chaos,
hakkend tot hij boven was,
ontdaan van al zijn kleren,
zit hij eenzaam op de rots,
te hard voor zelfs dor gras.

Hij kan noch staan noch keren,
want zijn evenwicht vloog weg;
de ziel in beide handen
is ontdaan, zijn laatste trots
komt op een wolk terecht.

De trilling uit de diepte
heeft haar aan het licht gebracht;
de ziel, in beide armen,
danst met haar als wonder gods
in deze zomernacht.

* Schilderij ‘My soul’
** Schilderij ‘Midsummer night’

Het was haar niet gegeven,
dat ultieme inzicht in ’t heelal
waarvoor zij alles had gegeven,
ook haar laatste energie;
door slechts het zicht op eigen mal,
de logica van een, twee, drie,
ontglipte haar het leven.

Zij focuste op stenen,
wel gevarieerd in kleur, van vorm,
maar zonder leven, onbewogen,
in beweging, maar door wie?
Toen, middenin een kosmosstorm,
ervoer zij nieuwe energie
die alles kon verenen.

Het is haar toen gegeven,
inzicht in atoom, universeel,
en zo vond zij dat stenen leven.

Schilderij ‘The philosopher’