Posted by admin

Het spel drong in haar dromen,
in ’t begin zoals het was,
toen overgaand in hoe
de straat liep uit de pas,
zelfs Jan Soldaat was rollend moe
om niet meer bij zijn hoofd te komen.

De beelden van haar spelen
gingen over in het grijs
van eerst geen lucht en toen
het eindspel met als prijs
van Jan Soldaat een dikke zoen
om dan hetzelfde lot te delen.

* Schilderij ‘Toy village’
** Schilderij ‘Death and the maiden’

Het chemisch vuur vreet in het vlees
van wie niet weg is, wordt gehoord:
een vreselijke kreet van vrees
tot slijm de zwakke hulproep smoort.

Zo wordt de bloedlijn gepasseerd
door ’t heilig vuur van een raket;
geen lijder die de chaos keert,
hij is door ’t chemisch vuur besmet.

De leiders wachten op ’t effect,
verwachtend dat het over gaat,
aanschouwend hoe ver ’t vuur al strekt,
nog verder dan de heetste graad.

De dood waart in de chaos rond,
op elke hak een scherpe zeis,
de weg terug verliest de grond,
Apocalyps vervolgt zijn reis.

Schilderij ‘The flames of the Apocalypse’