Modelboer

fan Vincent van Gogh*

Hy moat my sjoen ha doe’t ik siedde,
’k wie krekt klear en seach him stean
mei minsken om him hinne,
neat hold my tsjin om dêr nei ta te gean,
’t wie mar in eintsje rinnen.

It gie yndied oer sie en siedzjen,
mar foar my wie it net nij:
it sie moat yn de ierde,
want op it paad giest oan it doel foarby,
in rots kin ek neat biede.

Wat doe kaam, wie foar elk nijsgjirrich,
’k hie it sels sa nea besjoen:
wy wiene sels de ierde,
it godswurd foel by ús yn goede grûn,
men moat soks ek mar riede…

* Vincent van Gogh (1853-1890)
Skilderij ‘De siedder’