Nieuw begin

van Pierre-Antoine Patel*

Lang blijven zwarte wolken hangen
na het klappen voor de val,
de berg werd hoog, omdat het dal
niet alle doden op kon vangen.

Zij is geklommen op haar zetel
om te zien hoe uitgebreid
de resten zijn, gerechtigheid,
want hun gedrag was te vermetel.

Maar wat zou recht zijn zonder mensen?
Waardenloos het oppervlak,
een zwarte wolk als lekkend dak,
een leegheid zonder grond en grenzen.

Zij glimlacht naar het slapend drietal,
dat het recht op leven krijgt;
hoewel haar wolk nog altijd dreigt,
maakt zij voor hen een halve knieval.

* Pierre-Antoine Patel (1648-1707)
Schilderij ‘Gerechtigheid kijkt over
de rest van de wereld’