Skôgje op ‘e âlde dei

fan Rembrandt*

Nea hie ’k tocht dat ik belibje mocht
wat my op dizze dei oerkaam,
hoewol’t ik profetesse bin…
dochs ha ’k net om it jonkje socht.

Sân jier ha ’k it lok belibje mocht
fan troude frou, eins noch jongfaam;
hoewol’t ik oer de tachtich bin,
ha ’k yn de timpel eare brocht.

Eare oan de Iene, nacht en dei,
want Hy jout my it libbensljocht,
sadat ik no noch skôgje kin
it heil, dêr is de ein fan wei.

Wat ik skôgje, jou ik hjoed noch troch,
want dochs ha ik der wol om socht:
ferlossing, brocht troch ’t iene bern…
hy seach my oan, ik sjoch it noch.

* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘Simeon en Anna yn de timpel’