november 21, 2016
By Genesis 3
Wize: Tuskentiden 5
Eva, mem fan alle libben,
frouwebyld de ieuwen troch,
skepen út de manneribbe,
dyn folsleinens strielet noch.
Eva, yn it hôf fan Eden,
byld fan wat wie earst folslein,
libbest mei dyn man yn frede,
’t like dat der wie gjin ein.
Eva, wêrfoar beammen stiene,
hiesto fan de Iene heard,
bylden dy’t dy wol wat diene,
mar do woest fan ’t iene sêd.
Wêrom, Eva, bisto kommen
oan it byld fan goed en kwea?
Neaken binne jim beklomme,
einefel oer hiel de lea.
Eva, koest it sels net drage?
Yn it skuldbyld kaam de slang;
troch de fragen is it dage:
foar it earst wiest stjerrend bang.
Hasto, Eva, wol fernommen
hoe’t de swierte yn dy lei?
Lit it memmebyld mar komme,
want dêr is de ein fan wei.
Sjoch ek: Religy Tsjinst fan laitsjen
november 26, 2018
november 4, 2018