De Iene rôp en Abraham
ferliet mei Sara lân en stam,
gjin bernestim klonk op ‘e wei,
sy naam har godsfertrouwen mei.

It wie in lange, drege reis,
ien lêst droech Sara ûnderweis:
de lege skurte foel har swier,
’t beloofde lân lei fierste fier.

Sy kamen oan yn Kanaän,
ûnfruchtber gea foar frou en man,
de honger ware troch it lân,
dat har fertrouwen hold gjin stân.

Egypte noege mei asyl,
dêr’t Abraham ferkocht syn siel
oan ’t leagenryk, joech Sara wei
oan farao foar nacht en dei.

Werom yn it beloofde lân
joech Abraham mei golle hân
syn trije gasten ’t middeismiel,
mar Sara kriich har eigen diel.

Sy lake om ’t beloofde bern,
koe net de fierte lizzen sjen,
dochs hope sy op ’t eigen plak
bestimd foar lytse Izaäk.

Rembrandt

Sjoch ek: Religy Tsjinst fan it laitsjen