De eeuwen, in de muur gedrongen,
zien op Joden neer,
vertellen van een ver verleden
van voorgoed geweest, niet nog een keer,
nu nog de plaats waar wordt gebeden.

’t Geluid van honderdduizend tongen
klaagt de volken aan:
verwoest, verbannen, lang geleden,
’t is de reden waarom zij hier staan,
de plaats waar diepgaand wordt gebeden.

Het ruisen van hoe serafs zongen
klinkt nog altijd door,
Jahweh heeft hen toch niet gemeden,
door hun leed is daar geen reden voor,
dus luistert Hij naar de gebeden.

De tijden die nog zullen komen
zijn het kijken waard,
want groter wordt nog het verleden
waarin de klaagmuur wordt gespaard,
de klacht betreft hetzelfde heden.

* Gustav Bauernfeind (1848-1904)
Schilderij ‘De klaagmuur, Jeruzalem’