Robinsons fruitshoot hat neat jûn,
want feintsje Freed wie donker kleurd,
in swarte feesthûd is net sûn,
dus wie in blanke oan de beurt.

Sjedêr, it is ferkeard beteard,
want knuffel Sneon, ’t is net oerdreaun,
wie raar ferslein, kaam yn de feart,
mar is troch ’t hier wol driuwen bleaun.

Syn maat stiet te laitsjen,
want swart stiet him goed,
men kin him neat meitsje,
want read is syn bloed,
syn knuffel moat tanke
foar wer enerzjy
en Pyt sil swart blinke
sa’t hy altyd die.