Wêr’t it skippersfolk komt by elkoar,
dêr rattelje de lieren,
glide kloaten oer de mêst,
want yn petearen fiere
se de skoaten, skuorre fêst
de hals, wa’t achter leit, komt foar.

’t Hiele jier troch wurdt der skûtsjesyld,
belibje se fiktoarje,
drama’s botsend mei de rêst;
sa skriuwe se histoarje
fan wa’t earste leit, wurdt lêst
en farre skippers út it byld.

Want gjin Hylke* mear op Earnewâld
fanwege nûmer fjirtjin,
hy betanke, fûn it bêst;
Jehannes seach it sitten,
lei ynienen yn de rêst,
in drama botsend yn ’t ûnthâld.

* Hylke de Vries