Wij hebben afscheid van Cristien genomen,
leven dat laveerde naar de dood,
een afscheid dat haar hele leven bood
van hoe zij was tot in haar dromen.

Zoals het was, zo heeft zij het genomen,
als een neergang, maar voor haar ging ’t door
met ruime wind, een lach van oor tot oor,
totdat de vogel vloog haar dromen…

… binnen op een schip, de boeg van zwanen
die haar, zelf de vogel, voeren voor de wind,
zij zag haar leven weer van nu tot kind,
terwijl de wolken huilden zilvertranen.

* Schilderij ‘Journey of tears’