Gjin skûtsjesilen sûnder sinten,
’t wâlpublyk hie dat wol troch,
al jierren hie ’t betelle
foar it skouspul sûnder skellen,
lykwols no it folk op ’t wetter noch.

Dat kaam mei lúkse jachten, sinten
by de fleet, in hiele float
om ’t romme sicht te stellen
fan it wâlfolk dat mei skellen
krige net in poat oan ’t teakhoutboard.

Hoe kaam de SKS oan sinten
fan wa’t rom betelje koe?
It idee wie nochal simpel:
jou dat folk in skûtsjewimpel,
elk dus kampioen, dat wie de klû.