november 7, 2016
![]() |
![]() |
![]() |
fan Tyko Sallinen* It wie yn ’t koartste fan de dagen doe’t it lânskip eage izich wyt, de nachten liken sûnder ein; it folk dat rekke ’t ritme kwyt en fielde him troch ’t needlot slein, guon rûnen om mei selsmoardfragen. De âlden koene ’t paad noch fine En sjoch, in ingel, ien fan tolve, Wat fierder yn de houten skuorre * Tyko Sallinen (1879-1955) |
september 10, 2025
augustus 21, 2025