Hij heeft al menig landschap vastgelegd
als schilder van wat voelde goed,
maar nooit nog van de steenwoestijn,
dus volgde hij zijn gids, ’t gemoed,
dat wees de route regelrecht.

Zijn ezel stelde hij bij planten op,
wat gaf meteen een goed gevoel
vanwege leven, ’t mocht er zijn;
nog voordat hij kwam tot zijn doel,
steeg inspiratie naar de top.

De vuurgloed van de hitte sloeg op ’t doek
met als gevolg een warm gemoed,
want zijn creatie mocht er zijn,
toch werd hij warrig van de gloed,
zijn evenbeeld keek om de hoek:

‘Je hebt jezelf in ’t landschap vastgelegd,
jouw slechte gids voor de woestijn
heeft je de waarheid niet gezegd.’

Schilderij ‘Dialoque in the desert’