Se seagen op gjin oere,
want de iere moarn of lette jûn
fertelde fan de tiid
dat sy mei modder foeren
hiel Fryslân yn it rûn.

Har skûtsjes eagen donker,
passend teken fan in hurd bestean,
seis dagen yn de striid,
mar letter kaam de pronker,
wyt wie syn kleur en lean.

Wol Meeters stiek er heger
mei syn mêst en túch as doedestiids,
dochs bleau de boddersdied
deselde, want neat dreger
as tiden yn de striid.

Sa hat er mei syn wite
dreaun by ’t âlde Grou oant yn de jûn,
fan ’t switten dweiltrochwiet,
mar oer de hiele krite
is Meeters namme rûn.