It wie noch foar de skrifthistoarje
dat guon yndinanen kamen oer de see
nei ’t namleas eilân, no Bonaire,
dêr fûnen se har libbensstee:
in grot, noch sûnder gloarje.
Men woe wol ha: de prehistoarje,
mar sjedêr de reade tekens op ‘e stien,
it namleas skrift fan yndianen,
sy ha it foar har hobby dien,
net mei it each op gloarje.
It wie al ieuwenlang histoarje
doe’t der kamen swarte tekens troch it read,
bekende nammen op Bonaire,
sy ha it fan in master leard,
har hoanne kraait fiktoarje.
Sjoch no ris oan, wol potferdoarje:
flitsend swinge tekens fan de muorre ôf,
in grafysk skrift foar de elite,
fan read nei rôze op himelsblau,
mar wurdt it ek histoarje?
|