Net earder wie mynhear sa ryk
dy’t hannel dreau mei hege winst
en hearske oer syn fleisfabryk
fan slaven op it alderminst.

Sa wjukleas as de mûne wie,
sa swalken earmen troch it jier,
se wisten mei ’t bestean gjin rie,
want opsein waard ferbliuw en hier.

Dêr stiet de wein op ’t glêde iis
mei ’t skeamel ark dat der noch wie,
sa wjuk- of wurkleas is in griis,
wylst skrassend wjukket noch de krie.

* Wijnand Nuyen (1813-1839)
Skilderij ‘De ferhuzing’