De tonger klapte tsjin it rút,
it glês soe daliks brekke,
tûzen stikken om te stekken,
al myn bloed rûn der dan út.
Ik kroep doe achter beppes rokken,
gûlde: ‘Ik sil noait wer flokke!’

In poster hinget achter glês
om flokkers yn te stekken
dat it fallen meastal brokken
jout, mar frjemd, as ik dat lês,
begjint it jonkje wer te flokken:
‘Bliksem beppe, ’t sil net brekke!’