Jager

oktober 11, 2016

Fan bûgjen frjemd, sa wol de plom
it ha foar ’t bylkjen fan syn pracht,
mei rjochte rêch, it spant derom,
de hjerst stiet klear en sil op jacht.

Gjin seage krijt him lyts, sa lit
de stobbe grutsk syn stribjen sjen
en hoe’t it fierder sjit, wa wit,
de hjerst stiet klear en mikt op bern.

It sie sil fleane, fynt de plom
en freget alle kanten nei
syn wei en oan de jager om
te sjitten foar syn gouden skaai.

Recente berichten