Efter sletten doarren

fan ûnbekend*
fan ûnbekend**

In keamer sûnder finster,
sûnder spegel wurdt in hel
as trije minsken op ’en doer
fan elkoar it bloed wol drinke
kinne, toarst as dizze
giet nea oer.

Sy ha gjin finster op de
oar hân, seagen op him del
en heech by ’t eigen libben op,
dat ferdronk yn ierdske dridze:
leagen, moard en selsmoard,
heech it krop.

In keamer sûnder spegel
jout gjin kâns om nei jinsels
te sjen, mar altyd nei de oar
mei kâld bloed dat men wol drinke
kin, dêr is de hel wol
gaadlik foar.

Wol earje Jean-Paul Sartre,
filosoof, dy’t neitocht oer
it libben yn in ierdske hel
sûnder dridze, mar mei minsken
dy’t elkoar ticht sitte
op it fel.

* Toanielstik ‘Efter sletten doarren’
** Foto ‘Jean-Paul Sartre’