Beeld voor de gein

van Evelyn Morgan*

Het blauw sprak van haar wijsheid,
geel stond voor de gouden zon
zoals zij zich had ingebeeld
hoe later haar bestaan verrijkt zou zijn,
maar of haar beeld reëel was,
liet zij over aan het brein.

De grot sprak van de moeite
die het leven met zich bracht
en zij met ieder had gedeeld;
de sterke stroom kreeg haar niet klein,
gebukt vroeg zij zich af: helpt
mij het brein of is het Hein…

… die mij de gouden stad laat
zien die in het zonlicht straalt
en met de ander nooit verveelt;
Hein toonde haar het stadje voor de gein
en liet haar toen met rust: zij
moest hier voor de ander zijn.

* Evelyn Morgan (1855-1919)
Schilderij ‘Het onontdekte land’