Achtslaan op de ivichheid

fan ûnbekend*

Leech wie de ierde yn ’t begjin,
gjin beam of dier of minske
wie te sjen, de himel seach
mei stjerren op dit ierdryk del
en hie de ivichheid op ’t each.

Dit lânskip wie net it begjin,
mar al miljarden jierren
âld, ôfsliten troch it waar;
de minske libbet mar in tel,
wurdt wol de ivichheid gewaar.

De minske sjocht de fuotprint fan
in prehistoarysk meunster
deis en stjerren yn de nacht,
it komt op wrâld en himel del,
dy beide nimt er ierdsk yn acht.

* Foto ‘Canyonlands Naztional Park, Utah’