Salzkammergut

fan ûnbekend*

It grien-blau sprekt fan bosk en wetter,
bergen rize fier de hichte yn
en sizze neat oer wat dêrûnder leit,
mar wa’t wat djipper graaft, wit better.

It wetter kin men feilich priuwe,
smakket swiet lykas yn elke mar,
mar hoe’t it yn de âldste tiden wie?
Doe sweefden boppe see de miuwen.

De see kaam fierder as tsjintwurdich,
fierde sâlt en ek de miuwen mei,
de miuwen yn de loft, de grûn fol sâlt,
dat graven wie de muoite wurdich.

Salzkammergut, natoer en minen,
beide ha te krijen mei de smaak:
it priuwen fan it sâlt… bosk, berch en mar,
sa kin men alles goed ferbine.

* Foto ‘Salzkammergut yn Eastenryk’