James Joyce

fan C. Ruf*

Ien fan de tsien,
hy wie de âldste fan de bern
dy’t yn earmoed libje moasten,
op it ynternaat mei seis
liet hy syn fûsten soms ek sjen.

Mar faker liet er sjen syn nocht
oan taal, de wille oan ’t ferhaal
hold him lang yn de besnijing,
want syn geast gie dan op reis,
syn fantasy rap oan de haal.

Syn fantasy oer Odysseus
brocht him werom nei ’t heitelân:
Dublin as kontrast mei myten,
gjin belibbing ûnderweis,
oars hie de Grykske held it hân.

Ien fan de twa,
mei Nora liet James Joyce him gean,
skreau syn driuw nei seks yn brieven,
minsken binne geast en fleis,
sa reizget er troch it bestean.

* Foto ‘James Joyce’