Werk en woord

van Jean-Eugène Buland*

Haar handen rusten nu een poos,
hoewel zij vasthoudt aan haar werk,
dat over stoel en tafel hangt,
zij koos daarvoor motieven
passend bij haar vrolijk aard,
zij luistert nu omdat zij meer verlangt.

Haar linkerhand rust op het boek,
dat oma voor haar opensloeg,
vijf vingers van haar rechterhand
vertellen van de broden
voor een schare volk genoeg,
vermenigvuldigd als bij oma’s kant.

Haar ogen zijn erop gericht,
op veel motieven, kant en woord
zijn beide voor haar van belang,
haar mond gaat open: ‘Lieve
meid, zo is het wel genoeg,
ik ga nu verder, ga jij ook je gang.’

* Jean-Eugène Buland (1852-1926)
Schilderij ‘De lectuur’