Bastaardnachtegaal

van Jules Bastien-Lepage*

Zij ging door voor nachtegaal,
dan wel als bastaard, niet de echte,
want die vloog, wat zij niet kon,
maar zingen kon zij bijna even goed,
niet tijdens hevige gevechten.

Daarom ging zij aan de haal
met stem en doek, stijf omgeslagen
tegen ’t koude weer, waarvan
zij winnen zou met beide, hart en stem,
de vijand werd voorgoed verslagen.

Takken waren al lang kaal,
geschrokken van de harde knallen,
maar zij bracht de lente weer
met hart en stem als bastaardnachtegaal,
de boom liet dan geen blad meer vallen.

Zo vertelde zij ’t verhaal
van vrede na de wrede oorlog
zingend voor haar eigen boom,
hoewel geen blad, hij had zijn takken nog
en zij ’t gezicht en ook ’t gehoor toch?

* Jules Bastien-Lepage (1848-1884)
Schilderij ‘Poor fauvette’
‘Arme bastaardnachtegaal’