Unwrikbere profeet

fan ûnbekend*
Jeremia

Ik ha my as profeet beklage,
freegje my no ôf… gie dat te fier?
Yn spanning wachtsje ik op antwurd,
kin ’k Gods grime wol ferdrage?

Do moatst dy hielendal omkeare,
sá datst suver foar myn antlit stiest,
dan bisto frij fan al ’t ferkearde,
kinst as tolk myn boadskip leare.

Dan sil it folk him nei dy keare,
nee, dat moatsto net nei harren dwaan,
ûnwrikber as in brûnzen muorre,
sa silsto de grime keare.

De minsken sille dy bestride,
mar oerwinne kinne sy dy net,
want Ik rin mei om dy te rêden,
sels tirannen sille bliede.

Yllustraasje ‘Brûnzen muorre’