Krêft fan de profeet

fan ûnbekend*
Jeremia

Oerein, profeet, it giet no oan,
wat Ik dy sis, dat silsto dwaan,
dus skrilje foar har net tebek,
oars lit Ik dy troch har ferslaan.

Do wurdst lykas in sterke stêd,
in pylder dy’t fan izer is,
in muorre, net fan stien mar brûns,
sa bisto fan dyn krêften wis.

Wa’t macht hat, nimt it op tsjin dy,
mar kin dy as profeet net oan,
want Ik stean dy geduerich by
en stjit de foarsten fan de troan.

Mar sis dan ek tsjin ’t folk it wurd
dat tsjûget fan de jierren doe’t
Ik brocht it folk troch de woestyn
en leafde makke ’t libben goed.

* Yllustraasje ‘Tocht troch de woestyn’