Folk fan iken

fan ûnbekend*
Jesaja

De Geast fan God is oer my kommen
as profeet dy’t troch Him salve is,
Hy stjoert my út mei ’t blide boadskip
foar fersleinen mei in brutsen hert
en om ûnfrijen te ferlossen,
fan treast ha treurjenden ferlet,
de krânse moat yn plak fan jiske komme.

It folk, gelyk oan sterke iken,
sil no plante wurde troch de Hear,
wat withoelang ferrinnewearre
lei, komt wer oerein, in nije bou,
wylst frjemden noed stean foar de keppels
en binne yn de wyngerds trou
oan ’t wurk, tenei heart Gods folk ta de riken.

Myn folk moast ûnder skande lije,
dat it krijt it dûbelop werom
op grûn fan in ferbûn dat ivich
is, it hat fan My in earlik lean;
ferneamd is ’t neiteam ûnder folken,
dy’t mei iepen mûle stean
te sjen nei minsken dy’t de seine krije.

* Foto ‘Wei mei ikebeammen’