Verwarde brulboei

van Edward Moran*

Als speelbal van de golven
gaat hij op en neer en heen en weer,
toont één en al beweging
zonder voort te gaan naar waar dan heen,
hij voelt zich op zijn plaats alleen.

Alleen die plaats heeft waarde
voor de schepen met een vaste koers,
zijn ligplaats wijst de route
aan, de brul komt boven ’t klankspel uit,
als brulboei voelt hij zich alleen.

Toch hoort hij vaak het krijsen
van de meeuwen op hun lage vlucht
om hem voor gek te plaatsen
om zijn neer en op en weer en heen,
zo treft verwarring hem alleen.

* Edward Moran (1829-1901)
Schilderij ‘Boei’