Casti Connubii

fan ûnbekend*

Yn de krisisjierren tritich
wiene der al twa miljard,
tefolle fûnen wittenskippers,
dus beheine wie de kar.

Net om ’t libben te ûntnimmen
oan earst mar de âlderein,
want soks gie yn tsjin hege wearden,
net begjinne oan de ein.

Wol begjinne by konsepsje,
as der noch gjin libben is,
dus strûp in jaske om de penis,
mei de pil is men ek wis.

‘Casti Connubii’ wie ’t skriuwen
fan de paus: foar it konsept
fan berntsjes, wês dêrom net anty,
nee, de tsjerke hat net slept.

Lit de foetus net foar ivich
sliepe, want hy libbet yn
de mem, wurdt wekker by de berte…
inkeld telle makket blyn.

* Omslach ‘Casti Connubii’