Skylouros

fan Eric Moorman en Wilfried Uittterhoeve

As ien mist yn de rige,
kinne njoggen it wol dwaan,
sa lit de holle witte,
mar it lichem sprekt fan ligen:
ienheid sil de macht ferslaan.

Skylourus wie tefreden
nei’t er lang regearre hie,
syn withoefolle soannen
soargen net folslein foar frede,
op syn stjerbêd joech er rie.

De jongste soan moast brekke
mar ien pylk, wat hy ek die;
in bondel pylken moasten
withoefolle broers doe brekke,
wat foar har te machtich wie.

Skylourus liet doe witte
dat de iene wichtich wie
foar ienheid yn de rige
om har mei de macht te mjitten,
’t waard syn ein nei dit berie.