Sâltmars

fan ûnbekend*

In heale iuw wie ’t bitend sâlt
yn Yndysk iepen wûne:
de sâltwet fan it Britske ryk,
it folk mocht sels it sâlt net winne,
dat ûnrjocht doarme oer de wrâld…

… troch Gandhi, dy’t in oprop die
oan ’t folk mei iepen wûnen:
in sâltmars as protest allyk
nei see om dêr it sâlt te winnen,
it rjocht soe komme nei dy die.

It sâlte swit rûn oer de hûd,
dêr koe it folk mei winne
de sympaty fan hiel de wrâld,
it dripte yn de Britske wûne
en kaam sa yn it blauwe bloed.

Nei santjin jier wie ’t eigen sâlt
yn Yndia te priuwen…
de mars nei frijheid joech de moed.

* Foto ‘Sâltmars’