Scipio

fan Sebastiano Ricci*

Sa jong en dan al generaal,
fûl yn de striid tsjin Hannibal,
dy’t foar Kartago focht
mei al syn oaljefanten…
hear nei Scipio’s ferhaal:

‘Ik focht yn Sanje foar de ear
fan Rome, wûn it hielendal,
in famke wie myn bút,
dat woe ik fan gjin kanten,
want har ear die my dochs mear.’

Tsjin Antiochos focht hy ek,
dy’t him sjantearre mei syn soan,
dy’t wurden wie ta bút;
de heit wist doe fan wanten,
syn prinsipe hie gjin rek:

‘Dus kriich myn soan de frijheid wer,
mar Rome sleat myn frijheid yn,
’t wie slimmer as ik tocht,
oerladen waard ’k mei skande,
dus fertsjustere myn stjer.’

* Sebastiano Ricci (1659-1734)
Skilderij ‘De selsbehearsking fan Scipio’