Fredesstêd

fan ûnbekend*
Jesaja

In blide tiding ha ’k foar Juda
nei’t syn stêd ferrinnewearre is,
gjin muorre stiet mear op syn plak,
de poarte hat gjin doarren mear,
de earmen misse ’t ûnderdak.

Mar dochs, fertrou op God, foar ivich
stiet Hy fêst, foar ’t folk in sterke rots;
wa’t op ’e hichte wenje, smyt
Hy del, har bolwurk stiet net mear,
troch earmen reitsje sy dat kwyt.

Foar jimme, earmen, set er muorren
op, in sterke stêd foar jim behâld,
doch dan de poarte iepen om
Gods folk deryn te litten, kear
gjinien, sis tsjin de frede: ‘Kom!’

* Foto ‘Sterke stêd’