Zij spiegelt met haar lijf
de kleur van rots en water
en wordt van haar tot staart
een deel van doodsgevaar.

De schelp liep vol muziek
en kreeg van haar de snaren
waarop het doodslied dreef
dat zwiepte wind en baar:

‘Verleg je koers en volg
de stralen van mijn toren,
het veilig vuur dat loodst
je schip de haven in.’

De climax was de klap
die zwiepte mast en zeilen
waarop de zeeman dreef
tot aan haar voetenvin.

Zij lokt hem met haar lijf,
hij lonkt want na zijn redding
verlangt hij naar haar vuur,
geen weet van doodsgevaar.

* Schilderij ‘De sirene’
(circa 1900 – 81 x 53 cm.)