Paradyslike breid

fan ûnbekend*

Myn freondinne, do bist moai,
dyn eagen tusken ’t weagjend hier,
dyn tosken tusken reade lippen,
dyn boarsten, as in toer dyn hals,
do bist yn leafdestoai.

Kom, myn breid, de berch bydel,
dêr’t wenten binne fan de liuw
en panter, dy’t net tippe kinne
oan dy, do hast myn each betsjoend,
fljochst sierlik as in swel.

As in tún bisto, op slot
is dy, dyn welle is ek ticht,
út dy wei sprút it hôf fan Eden
mei blommen, beammen, swiet de frucht,
it paradys op sicht.

* Foto ‘Paradys’