Maitiidsliet

fan ûnbekend*

Myn leafste springt oer de bergen,
oer de heuvels dûnsjendewei,
lykas in ree of gazelle
ier yn de maitiid by ljochtskyndei.

Dêr stiet er achter de muorre,
hymjend fan syn springende tocht,
hy rint fan finster nei finster,
siket om wurden, krekt wat ik tocht:

Oerein, myn freondinne,
de winter is oer,
it reinen is dien,
kleurige blommen
bloeie boppe it grien,
sjongende fûgels,
heech klinkt har liet,
de beam jout syn fruchten,
de wynrank rûkt swiet,
oerein, myn freondinne,
no is it ús tiid.

Myn leafste, fang ús de foksen,
want de wyngerds steane yn bloei,
wês do in ree of gazelle
ier yn de maitiid, de tiid fan de groei.

* Foto ‘Gazelle’