Mei de skerpe sichte

fan ûnbekend*

In wolk seach ’k yn myn fisioen,
ljocht as de minskesoan,
in ingel dy’t dêr klear op siet,
hy droech in gouden kroan
en hie in sichte yn de hân,
waard mei de ierde nau ferbûn.

Doe kaam in twadde ingel út
de hege timpel wei,
lûd roppend: ‘Slaan de sichte yn
it nôt, it is de dei
om skerp te sichtsjen, ’t is no ryp!’
De risping folge dit beslút.

In tredde ingel kaam foar ’t ljocht,
ek mei in sichte yn
de hân en klear om ta te slaan;
in fjirde ingel syn
skerp lûd kaam op itselde del:
‘De druven rispje is dyn rjocht!’

De druveparse waard it byld
fan God syn grime oer
it kwea op ierde, dat it bloed
rûn fier de fjilden oer.

Yllustraasje ‘Ingel mei de sichte’