Trompetstjit seis

fan ûnbekend*

Doe klonk trompetstjit seis
en liet in stim him hearre:
‘Meitsje los de fjouwer ingels,
dy’t fêstbûn sitte by de Eufraat.’
Dy ingels stjoerden ’t hynstefolk op reis,
de ruters klaaid yn pânsers,
fjoer- en donkerread en swevelgiel,
foar har taak alhiel paraat,
de hynders mei in liuwekop,
de bek fol fjoer en reek en swevel,
de sturt bewegend as in slang,
se jagen sa it minskdom op,
in tredde part moast stjerre,
it needlot wie har diel,
de oaren waarden doe wol bang,
mar net foar lang, sy giene troch
mei har praktiken, dy’t net hearre
foar te kommen ûnderweis.

* Yllustraasje ‘Ruters bringe it folk om’