Herakles

fan ûnbekend*
fan ûnbekend**

As goadesoan in wûnder
fan geweld, it hiele libben lang,
syn krêft hat him oerwinnings brocht,
hy wie net bang foar liuw of slang.

As berntsje al bysûnder:
mei twa slangen yn in fûl gefjocht,
syn hantsjes kniepen beide dea
foar’t gif himsels de dea oanbrocht.

As learling soed er sûnder
klinkend ynstrumint de wrâld trochgean;
dêrmei sloech hy syn learaar dea,
hy woe op eigen fuotten stean.

As jongeman de jager
dy’t it opnaam tsjin de wrede liuw,
dy’t hy as held de dea oandie,
geduerich wer deselde driuw.

As man en heit troch dwylsin
wrede moardner fan syn eigen bern;
yn Delphy kaam er ta himsels:
‘Do moatst dysels as tsjinner sjen.’

As tsjinner kriich er taken:
tolve kear moast hy de striid oangean,
in kwestje fan bestean of dea,
ûnstjerlikens as goadelean.

As jager nei de bisten:
liuw, de Hydra, hart, dêrnei it swyn,
de fûgels, bolle, merjes, kij,
de hûn brocht hy syn ryk wer yn.

Skjin makke hy de stâlen,                                                         
omdat Augias dat net mear die,                                                               
hy pakte ek in gurle ôf,                                                                
wist mei de gouden apels rie.                                                

Dat wiene tolve taken,
dy’t hy mei syn heldemoed folbrocht;
syn libben gie yn flammen op,
as god seach hy in strieljend ljocht.

* Byld ‘De jonge Herakles deadet in slang’                           
** Byld ‘Herakles’