As it daget

Wa bin ik, al jierren sykjend
nei ’t mystearje fan it bern
dat alle kearen berne wurdt,
al wer is ’t yn desimber.

Dêr rin ik om te ferlykjen
tusken hjoed en ’t jier derfoar,
it berntsje is noch like grut
op ’t feest fan ein desimber.

Wat kin my dan noch ferrykje
op ’e jierdei fan it bern?
Ik sykje tekens nêst it wurd
en fyn dy yn desimber.

Mear as tûzen swarte ingels
hâlde koers oan op ’e stêd,
se lykje swart fan kop oant sturt,
mar binne wyt as ’t daget.

Yn de stêd sjoch ik foar ’t finster
yn de earmen fan de mem
it bern, noch altyd like grut,
ik bin der as it daget.